"Tkackie dziedzictwo. Przekazywanie wiedzy i tradycji tkackiej"
Realizacja projektu to kompleksowe wykształcenie jednej osoby (Aleksandry Olszewskiej) z zakresu dawnego tkactwa
tradycyjnego.
Mistrzem tradycji jest Pani Anna Bałdyga zajmująca się m. in. tkactwem i plastyką obrzędową.
Tkaniny wykonuje różnymi technikami z uwzględnieniem wzornictwa charakterystycznego dla Kurpi, Mazur, Suwalszczyzny i Wileńszczyzny. Są to: krajki, chodniki szmaciaki,tkaniny podwójne i
wielonicielnicowe, pasiaki, płótna.
Pani Anna Bałdyga prowadzi pracownię tkacką we wsi Mazuchówka gm. Wydminy. Tam też realizowane są zajęcia.
Pierwsze z nich objęły ogólne zasady pracy na krosnach tkackich, nazewnictwo, rodzaje przędz.
Aleksandra Olszewska: "Zaczęłyśmy pracę na wcześniej osnutych krosnach. Pięknie wykonane, o optymalnym rozmiarze krosna okazały się świetne do pracy.
Na pierwszy ogień poszły chodniczki szmaciaki.
Ja pracowałam na krośnie o dwóch nicielnicach. Nicielnica to poprzeczna listwa z szeregiem naciągniętych sznurków lub drucików. W połowie ich wysokości znajdują się oczka.
Przez oczka jednej nicielnicy przewleka się nitki parzyste, przez drugą nieparzyste. U góry nicielnice podczepione są na wale nicielnicowym, a u dołu łączą się z pedałami. Naciskanie raz na jeden, raz na drugi pedał powoduje opadanie jednej z nicielnic i unoszenie drugiej. Tworzy to przesmyk w osnowie przez który przekładamy wątek.
A tu już praca Pani Anny, realizowana na czterech nicielnicach"
„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego”
autor: Laura Olszewska
