Lipcowe spotkanie miało hasło przewodnie: cztery nicielnice.O ile w czerwcu zasiadłam do krosien osnutych przez Panią Anię, tak tym razem dostałam ramę, bawełnę i gołe krosno:)
Przygotowanie osnowy na ramie, niemalże bez problemu, ale osnucie krosien. no, to już wymagało pomocy Pani Anny.
Pierwszy dzień upłynął na osnuwaniu, wielo-wielogodzinnym. Czy te kobiety kiedyś miały masażystów załączonych w pakiecie do krosien?
Wydawało mi się, że nie jest możliwym wiedzieć, w którą nicielnicę z trzymanej wiązki trzeba przewlec nitkę osnowy, ale gdy robiłam już to sama, okazało się, że jakiś duch tkacki chyba nade mną czuwał i wychodziło.
Drugi dzień to już tkanie, tkanie, tkanie i gałązki i diamenty:)- opowiada Aleksandra Olszewska
Projekt: „Tkackie dziedzictwo. Przekazywanie wiedzy i tradycji tkackiej.”
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
autor: Laura Olszewska
